دوره 7، شماره 4 - ( 1396 )                   جلد 7 شماره 4 صفحات 60-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس تهران
2- هنر و معماری، دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه تربیت مدرس،
چکیده:   (10004 مشاهده)
در سنت اسلام ، باغ به عنوان بهشت ​​، شاید حتی قوی تر باشد ، زیرا قرآن (متن اصلی مذهبی اسلام) بهشت ​​را باغ توصیف می کند. اسلام به پارسیان سرایت کرد و متقابلاً مسلمانان سبک باغ ایرانی را پذیرفتند. بنابراین باغ برای ایرانیان بسیار ارزشمند است و انواع مختلفی را شامل می شود.
اصفهان به عنوان پایتخت سلسله صفوی به عنوان یک باغ بزرگ با توجه به مدل شهر باغ طراحی کرده است. بنابراین ، از برخی راه حل ها در مورد طراحی آب و هوای خشک اصفهان استفاده شده است. دولت صفویه تحقق ایده آل شهرهایی را که ریشه در اعتقادات و آرا Islamic اسلامی داشت ، دنبال کرد. بررسی های صورت گرفته از منظر تاریخی شهرهای صفوی نشانگر اهمیت شهرها به عنوان محلی برای حضور نمادها و نشانه ها است. Symbols که به عنوان مفاهیم ایدئولوژیک ، قدرت سلطه بر دولت و همچنین هویت بخشیدن به شهر یادآوری می شود.
در طول تاریخ طراحی شهری صفوی ، خیابان های مستقیم و گسترده ای (چارباغ) وجود داشته است که از عوامل اصلی توسعه و بهسازی شهرها در میان عناصر کاربردی و نمادین شهری بوده اند. در پس زمینه تاریخی باغ باغ اصفهان به ساخت خیابان (چارباغ) اشاره شده است که توجه گردشگران اروپایی را به خود جلب کرده است و در این مقاله به بررسی آن می پردازد.
بخش اولیه این مقاله برای توضیح در مورد پیشینه تاریخی اصفهان در عصر صفویه و همچنین خیابان چارباغ به عنوان محور اصلی اختصاص یافته است. سپس این مقاله با تأکید بر برخی اسناد تاریخی و مطالعات تحلیلی ، خیابان چارباغ اصفهان را با نمونه مشابه آن در فرانسه (خیابان شانزه لیزه) مقایسه می کند. نتیجه گیری این مقاله بیانگر شباهت خیابان چارباغ اصفهان و خیابان شانزه لیزه در برخی مشخصات اسکلتی و نحوه تشکیل است. بلوارهای فرانسوی از نظر زمانی بعد از چارباغ اصفهان ساخته شدند و پس از انتشار برنامه های سفر و تصاویر گردشگران از این مکان در اروپا شکل گرفتند.
واژه‌های کلیدی: Charbagh، Garden city، Isfahan، Garden، Champs-Elysées
متن کامل [PDF 980 kb]   (6092 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله ی تحلیلی | موضوع مقاله: معماری کارا
دریافت: 1396/7/2 | پذیرش: 1396/10/10 | انتشار: 1396/12/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.