دوره 9، شماره 1 - ( 1398 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 53-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
شاهین حیدری1 
، پیروز حناچی2 ، سارا تیمورتاش 3
، پیروز حناچی2 ، سارا تیمورتاش 3
1- ﮔﺮوه ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، پردیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران
2- ﮔﺮوه ﻣﺮﻣﺖ، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، ﭘﺮدیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران
3- ﮔﺮوه ﻣﺮﻣﺖ، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، ﭘﺮدیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران ، staymourtash@ut.ac.ir
2- ﮔﺮوه ﻣﺮﻣﺖ، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، ﭘﺮدیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران
3- ﮔﺮوه ﻣﺮﻣﺖ، داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، ﭘﺮدیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران ، staymourtash@ut.ac.ir
چکیده: (8214 مشاهده)
اﻧﺘﻘﺎل از دوران ﻗﺒﻞ از ﺻﻨﻌﺘﯽﺷﺪن ﺑﻪ دوره ﺻﻨﻌﺘﯽ در اواﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ و ﭘﺲ از آن ﻋﺼﺮ ﭘﺴﺎﺻﻨﻌﺖ در اﻧﺘﻬﺎی دﻫﻪ ۱۹۸۰ ﻣﯿﻼدی ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺎﺧﺺﺗﺮین ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﻬﺮی اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ. ﺑﺎ ﺷﺪت یاﻓﺘﻦ آﮔﺎﻫﯽﻫﺎی زیستﻣﺤﯿﻄﯽ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﺎرﺑﺮی ﺧﻮد را در دل ﺷﻬﺮﻫﺎ از دﺳﺖ دادﻧﺪ و ﻓﻀﺎﻫﺎیی ﻣﺘﺮوک ﺑﺮ ﺟﺎی ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. از ﻃﺮﻓﯽ در ﻫﻤﯿﻦ دوره آﺛﺎر ﺑﻪﺟﺎیﻣﺎﻧﺪه از ﻋﺼﺮ ﺻﻨﻌﺖ ارزﺷﻤﻨﺪ ﺷﻤﺮده ﺷﺪه و ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺎیسته ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاین آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا یک ﺗﻬﺪید ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ، اﮐﻨﻮن ﻓﺮﺻﺘﯽ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ. ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ویژﮔﯽﻫﺎی ﺧﻮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮی ﻣﺠﺪد آﻧﻬﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﯿﺮاث و ﺣﻔﻆ ارزشﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ؛ ﭘﺎیداری اﻗﺘﺼﺎدی و زیستﻣﺤﯿﻄﯽ را ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﺑﻪﻃﻮر ویژه ﺗﻐﯿﯿﺮﮐﺎرﺑﺮی ﺗﻄﺒﯿﻘﯽ ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ، از ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻬﺮهوری و ذﺧﯿﺮه اﻧﺮژی ﻧﻬﺎدینه و ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﭘﺎیداری ﻣﺰایایی را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد ﮐﻪ ﻫﺪف ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﮐﺮدن آﻧﻬﺎ اﺳﺖ. ﺑﻪ این ﻣﻨﻈﻮر ﭘﮋوﻫﺸﯽ از ﻧﻮع ﮐﯿﻔﯽ و ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﺎ روش ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺘﺐ، ﻣﻘﺎﻻت، اﺳﻨﺎد و ﻣﻨﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎیج ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه، در ﮔﺎم اول ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﻬﺒﻮدﺑﺨﺸﯽ ﺑﺮای اﻓﺰایش ﮐﺎرآیی اﻧﺮژی و در ﮔﺎم دوم ﻓﺮآیند ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی ﺗﻄﺒﯿﻘﯽ ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻄﺒﯿﻖﭘﺬیری ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد از اﻧﺮژی ﻧﻬﺎدینه و ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺘﺸﺎر ﮐﺮﺑﻦ ﻣﯽﺷﻮد.
نوع مقاله: پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
معماری کارا
دریافت: 1397/9/4 | پذیرش: 1397/10/12 | انتشار: 1398/1/31
دریافت: 1397/9/4 | پذیرش: 1397/10/12 | انتشار: 1398/1/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |