اهداف: کاربری مسکونی، مانع از ارتباط موثر بنای تاریخی و مخاطبان بنا می گردد، نوع کاربری جدیدی که در جریان روند احیای بنای تاریخی، به آن ها تخصیص داده می شود، دارای اهمیت است. هدف اصلی مقاله تحلیل اقدامات سازمان زیباسازی شهر تهران و شهرداری تهران در تغییر کاربری خانه های ارزشمند تهران براساس مدل معاصرسازی مکان مبنا می باشد.
ابزار و روش ها: روش پژوهـش کیفـی مبتنی بر تحلیل گفتمان همزمان می باشد. بـا بررسی رویکرد معاصرسازی مکان مبنا، حفاظت از آینـده همتـراز بـا حفاظـت گذشـته درک موضوع را پیچیـده کـرده و بـا در نظـر گرفتـن هـدف مکان سازی، مشـارکت دادن تمـام افـراد ذینفع و ذی نفوذ به ناچـار با واگرایی گفتمـان، مواجـه مـی گردد. درنظر گرفتن گروه های مختلف در نه نمونه موردی تغییر کاربری خانه های تاریخی تهران به تحلیل کیفیت محله با رویکرد مقاله پرداخته می شود. فرآیند تغییر کاربری خانه های تاریخی نیز براساس این مدل تبیین شد..
یافته ها: در همه نمونه ها گفتمان توسعه ای شامل مرمت موضعی، افزایش کیفیت و محرک توسعه از همه گفتمان ها دارای نمره بالاتری است. گفتمان بازتولید ناخودآگاه شامل استفاده از مکان و تعاملات و تجارب بعد از گفتمان توسعه ای دارای اهمیت می باشد.  
نتیجه گیری: تغییر کاربری خانه های تاریخی با رویکرد مقاله می تواند این خانه ها را به مکانی بهتر تبدیل کند و به محله پیوند دهد، موضوعی که بر اساس نظریه معماری سرآمد، اساس تجلی پایداری در مقیاس معماری و شهرسازی است.

واژه‌های کلیدی: میراث معاصر، پایداری، معماری سرآمد، سازمان زیباسازی شهر تهران، شهرداری تهران

متن کامل [PDF 1353 kb]   (1967 دریافت)