دوره 9، شماره 1 - ( 1398 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 77-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ﮔﺮوه ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮑﺪه ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس، ﺗﻬﺮان، ایران
2- ﮔﺮوه ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮑﺪه ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس، ﺗﻬﺮان، ایران ،ansari_m@modares.ac.ir
2- ﮔﺮوه ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮑﺪه ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس، ﺗﻬﺮان، ایران ،
چکیده: (11874 مشاهده)
ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎیدار یکی از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در زﻣﯿﻨﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآید. یکی از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﭘﺎیداری ﻣﺤﯿﻂ مدیریت ﮐﺎرﺑﺮی زﻣﯿﻦ اﺳﺖ. در این راﺳﺘﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺘﺮوﮐﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، زیرا زﻣﯿﻨﻪ ﻻزم را ﺑﺮای ﭘﺎیداری اﻗﺘﺼﺎدی، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ- اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و زیستﻣﺤﯿﻄﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽآورد. ﻫﺪف از این ﺗﺤﻘﯿﻖ ارزیاﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺮ ﭘﺎیداری ﻣﺤﯿﻂ ﺑﻪ ویژه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺘﺮوﮐﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺳﺖ. در راﺳﺘﺎی دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﺪف ﺗﺤﻘﯿﻖ، اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﻌﺮیف ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی ﺳﺎزﮔﺎر و ﺗﺎﺛﯿﺮ آن ﺑﺮ ﭘﺎیداری ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﯽﭘﺮدازیم، آﻧﮕﺎه ﺷﺎﺧﺼﻪﻫﺎی ﭘﺎیداری را در آن دﺳﺘﻪ از ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺘﺮوﮐﻪ ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی دادهاﻧﺪ، ارزیاﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. روش ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در این ﺗﺤﻘﯿﻖ، روش ﺗﻔﺴﯿﺮی- ﺗﺎریخی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﮑﻨﯿﮏﻫﺎی ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ- ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎیج ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎیدار ﺑﺎ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ در آﺛﺎر ﻣﺘﺮوﮐﻪ ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ ایران ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ. از ﻃﺮف دیگر در ﻣﯿﺎن ﺷﺎﺧﺼﻪﻫﺎی ﭘﺎیداری، ﺷﺎﺧﺼﻪﻫﺎی زیستﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ این اﻣﺮ را ﻣﯽﺗﻮان در ﻋﺪم ﺑﻬﺮه‌وری در ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی و ﻧﯿﺰ ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪیدپذیر ﺟﺴﺖ.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
معماری کارا
دریافت: 1397/7/30 | پذیرش: 1397/10/30 | انتشار: 1398/1/31
دریافت: 1397/7/30 | پذیرش: 1397/10/30 | انتشار: 1398/1/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |