1- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، reza_pourzargar@yahoo.com
2- گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه خاتم، تهران، ایران
چکیده: (3454 مشاهده)
اهداف: اماکن مذهبی از نقاط مهم در شهرها به شمار میروند، بهگونهای که در گذشته تعادل زیستی و حیات اجتماعی را تامین میکردند. توسعه شهرها و رشد جمعیت، توازن اینگونه بافتها را برهم زده و سبب بروز تحولات اساسی در ساختار آنها شده است. مصداق این مساله، بافت ناکارآمد امامزاده صالح(ع) است که با گسترش شهر و فضای تجاری مجاورش، اصالت و ارزشهای تاریخی آن خدشهدار شده است. از این رو بازآفرینی این پهنه شهری بر مبنای شناخت معضلات بافت و با نگرش به مطالعات شهر اسلامی و معاصرسازی، اهداف پژوهش حاضر است.
ابزار و روشها: این پژوهش با هدف کاربردی- توسعهای و روش آن مبتنی بر شیوه تحلیلی- توصیفی است. ابزار گردآوری دادهها در بحث مولفههای بازآفرینی کتابخانهای است و با تحلیل دادهها به استخراج معیارها میپردازد. همچنین در مطالعه بافت، واکاوی آن از طریق بررسیهای میدانی و مشاهده صورت میگیرد.
یافتهها: با بررسی مطالعات گذشته، راهکارهای شهر اسلامی بر مبنای چهار معیار زیستمحیطی، کالبدی، اقتصادی و اجتماعی تبیین شده و با استناد به آنها مولفههای معاصرسازی استخراج میشوند. همچنین نقاط قوت و ضعف پهنه شهری همجوار آن مورد واکاوی قرار گرفته است تا مولفههای بازآفرینی در آنها نمود یابند.
نتیجهگیری: بازآفرینی شهر در مواجهه با توسعه افسارگسیخته، نیازمند نگرش هویتبخش و اصالتمحور است تا بدین وسیله ارزشهای فرهنگی گذشته، منطبق بر نیازهای جامعه و با بهکارگیری عوامل روزآمد و پیشرفته بازیابی شوند. جایگاه اماکن مذهبی در شهر از وجوه مختلف در پژوهش شهر اسلامی برای ارتقای کیفی آنها اهمیت دارد و نمود بارز آن، معاصرسازی پهنههای همجوار امامزاده صالح(ع) است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
معماری کارا دریافت: 1398/12/15 | پذیرش: 1399/2/6 | انتشار: 1399/3/30