دوره 11، شماره 2 - ( 1400 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 136-120 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Motaghi T, Rafieian M, Saremi H. A Theoretical Model for Conflict Management-Driven Urban Contemporization in Urban Historic Areas; Case Study: Historic City of Rey. Naqshejahan 2021; 11 (2) :120-136
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-48388-fa.html
متقی طاهره، رفیعیان مجتبی، صارمی حمیدرضا. مدل نظری معاصرسازی مبتنی بر مدیریت تعارض در بافت های تاریخی شهری؛ موردپژوهی: بافت تاریخی شهر ری. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی. 1400; 11 (2) :120-136

URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-48388-fa.html


1- دانش آموخته دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- استاد گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، rafiei_m@modares.ac.ir
3- دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (2655 مشاهده)
اهداف: بافت تاریخی شهری به مثابه سند زنده از تاریخ گذشتگان و عامل هویت­ جمعی، در عمل شاهد تعارض دو مفهوم «توسعه» و «حفاظت» است موضوعی که از چالش های سازمان زیباسازی شهر تهران و شهرداری تهران در اجرای طرح های حفاظت و معاصرسازی شهری است. یکی از چالش­ های اصلی برنامه ­ریزی بافت­ های تاریخی شهری، تقابل حفاظت با نیازهای معاصر ساکنان است. هدف اصلی پژوهش، تحلیل و مدیریت تعارضات فراروی برنامه ­ریزی بافت­ های تاریخی شهری است تا بتواند با ارائه یک الگوی مفهومی جدید، بستر تحقق رویکرد معاصرسازی شهری مبتنی بر تحلیل تعارض را فراهم نماید.
روش ­ها: پژوهش در چارچوب پارادایم کیفی‌ تدوین و داده‌های موردنیاز با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی، تحلیل اسنادی و مصاحبه عمیق گردآوری شده است. تحلیل تعارضات فراروی برنامه ­ریزی بافت ­های تاریخی شهری در چارچوب نظریه زمینه‌ای و پیوند دو مفهوم مدیریت تعارض و معاصرسازی بر پایه راهبرد استدلال منطقی صورت گرفته است.
یافته ­ها: ضعف و ناکارآمدی نظام برنامه ­ریزی حفاظت و مدیریت بافت تاریخی در سطح تصمیم­ گیری، مهم­ترین عوامل بروز تقابل نیروهای حفاظت و توسعه در این نواحی هستند؛ که در سطح عملیاتی منجر به ظهور تعارضات ثانویه می­ گردند. تحلیل­ ها حاکی از آن است که در صورت مدیریت این تعارضات، تلفیق دو انگاشت مدیریت تعارض و معاصرسازی در این نواحی امکانپذیر خواهد بود.
نتیجه­ گیری: مدیریت و حل تعارض جریان­ های توسعه و حفاظت در بافت­ های شهری تاریخی، بستر تحقق توسعه تعاملی حفاظت­ گرا را که یکی از مولفه ­های اصلی معاصرسازی شهری است، فراهم می­ سازد. بنابراین حفظ ارزش ­ها در عین تامین نیازهای مدرن ساکنان امکان پذیر خواهد بود.
متن کامل [PDF 1157 kb]   (2437 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی کیفی | موضوع مقاله: طراحی شهری
دریافت: 1399/9/25 | پذیرش: 1399/11/4 | انتشار: 1400/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.