---

استفاده از رویکرد "معماری جمعی" و یا روش های مشارکتی معنادار همواره مورد بحث بوده و نکات مثبت و منفی آن موافقان و مخالفان خود را به همراه داشته است. تجارب عملی استفاده از روشهای مشارکتی نشان می دهد، مسکن (مجموعه های مسکونی) بستر مناسبی برای استفاده از روشهای مشارکتی در معماری هستند تا از طریق فهم و درک صحیح الگوهای رفتاری ساکنان بتوان به ارتقاء کیفیت محیط مصنوع و در نهایت بالا بردن میزان احساس جمعی و توسعه افراد بهره جست. در قرن بیستم توجه به استفاده از روشهای مشارکتی که بتواند محیطی پاسخگو را بوجود آورد در سه دوره قابل بازشناسی است: دوره اول در فاصله پس از جنگ های جهانی تا جنبش های مدنی ۱۹۶۹ صورت می گیرد که در این دوران بیشتر روش تجربی مشارکتی قابل مشاهده است ، دوره دوم در فاصله سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ است که مباحث نظری مشارکتی در عمل و توسط معماران برجسته مورد استفاده قرار می گیرد و دوره سوم بعد از ۱۹۸۵ به تعیین و تفکیک نقش معمار و کاربر و دیگر افراد دخیل در فرآیند طراحی مشارکتی می پردازد و تاکید آن بر الگوهای رفتاری و درک آن می باشد. در نهایت استفاده از روشهای صحیح مشارکتی در معماری می تواند نتایج موثری در راستای اعتلای زندگی ساکنان به همراه داشته باشد در حالیکه اگر از روشهای صحیح و در مکان مناسب به کار گرفته نشود می تواند نتایج معکوس داشته باشد.

---

In recent years, the debate over tall buildings and their impact on the environment has been raised greatly. On the one hand, the need to build tall buildings for various reasons such as: economical, functional, and environmental and on the other hand, High consumption of resources because of tall buildings is a challenge. In recent years, there has been six main approach in the design of high-rise buildings†: High-tech, Monolithic, Kinetic, Scenography, Media tic and Ecological.
Ecological approach in the design of high-rise buildings, is realized by sustainable and green architecture. Ecological approach to architecture of high-rise buildings has led to not only the buildings less damage to the environment, but they also promote the quality of the environment. LEED standards at the late of twentieth century is used because of realization of these goals.
In spite of a favorable environment for the use of renewable energy in Iran, there are four factors to reach green design: cultural, economic, technological and legal. Also in this condition there are some necessities to build green in high rise: saving energy (by solar panels, wind turbine, GHP system, CCHP), usage of green space in high rise, recycling water, healthy material and sustained construction, double skin façade, site development (green transport). In a case study of green high rise in Iran, renewal energies decreased usage of energy in building from ۲۹۰kwh/m۲ to ۷۵kwh/m۲. Also economic factors shows the rise of ۱,۲-۱.۴% in cost but ۳۰-۳۵% reduction in energy costs in green high rises. Compared to a conventional building, usage of renewal energies has ۱۷.۵% increase in Mechanical costs, ۱۷% in Architecture & ۳۷.۵% in green spaces. With double skin façade, total cost increases about ۸.۲%-۸.۴% and without ۱.۲%-۱.۴%. In maximum condition it is ۱۰% rise in cost compared with a conventional building.