مردمی کریم، مودی آرمین. مدلسازی عامل محور پارادایمی برای مواجه با عدم قطعیت و پیچیدگی در مسایل معماری و محیط. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی. 1398; 9 (2) :145-155
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-21572-fa.html
1- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری اسلامی، دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)، مشهد، ایران ، arminmoodi@gmail.com
چکیده: (4758 مشاهده)
تلاش برای توصیف عمل طراحی بهعنوان فرآیند، ریشه در نظریه سیستمها دارد. بنابراین اشاره میشود که بسیاری از مسایل طراحی و برنامهریزی محیطی از عناصر ناهمگونی ساخته شدهاند که در تعامل با یکدیگر قرار دارند، دارای ویژگیهای پیدایش هستند، در طول زمان ادامه پیدا میکنند و با شرایط در حال تغییر سازگار میشوند. ازاینرو طراحان و برنامهریزان توجه ویژهای به تفکر محاسباتی کردهاند. با وجود آن که طی سالهای اخیر روشهای مدلسازی محاسباتی و شبیهسازی موفقیتهای زیادی را کسب کردهاند، اما همچنان بسیاری از آنها در نمایش پدیده پیدایش، ایجاد تعامل میان عاملهای ناهمگن و رویارویی با پدیدههای توزیعشده در طول زمان ناتوان باقیماندهاند. در چند سال اخیر، پارادایم مدلسازی عاملمحور مورد توجه قرار گرفته است تا توصیفی از نحوه رفتار این گونه مسایل ارایه و نتایج متعدد بالقوه، در قالب طیف وسیعی از گزینهها و پیشبینی آینده مورد بررسی قرار گیرد. هدف این مقاله بررسی مدلسازی عاملمحور و تبیین خطوط فکری اصلی آن در کاربردهای معماری و بررسی شکافهای تحقیقاتی است. بدینمنظور ۲۰۳ مقاله مرتبط در بازه زمانی ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ بررسی شد. سپس مقالات براساس موضوعات مشترک گروهبندی شدند، و هر دسته تبیین شد تا وضوح بیشتری از چشمانداز پیشرو برای مطالعات آتی فراهم شود. مطالعات نشان داد که استفاده از این مدلها میتواند بینشهای بیشتری در فرآیندهای برنامهریزی، طراحی و مداخلات محیطی فراهم آورد، همچنین بررسی خطوط اصلی فکری در کاربردهای آن نشان میدهد که در این حوزه طراحی مشارکتی دیگر مورد توجه طراحان نیست و رباتها از زمینههای جدید و نوظهور این حوزه هستند.
نوع مقاله:
مروری سیستماتیک |
موضوع مقاله:
معماری کارا دریافت: 1397/3/10 | پذیرش: 1397/5/3 | انتشار: 1398/6/30