جستجو در:
دوره 10، شماره 2 - ( 1399 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 152-137 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saligheh E, Saadatjoo P. Impact of Central Courtyard Proportions on Passive Cooling Potential in Hot and Humid Regions (Case Study: Single-story Buildings in Bandar Abbas). Naqshejahan 2020; 10 (2) :137-152
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-40649-fa.html
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-40649-fa.html
سلیقه الهام، سعادت‌جو پریا. بررسی نقش تناسبات حیاط مرکزی بر سرمایش ایستای ساختمان در اقلیم گرم و مرطوب (نمونه موردی: ساختمان‌های یک‌مرتبه شهر بندرعباس). نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی. 1399; 10 (2) :137-152
الهام سلیقه1 
، پریا سعادت‌جو 2
، پریا سعادت‌جو 2
1- گروه معماری، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2- گروه معماری، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ،paria.saadatjoo@tabrizu.ac.ir
2- گروه معماری، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ،
چکیده: (6178 مشاهده)
اهداف: حیاط مرکزی می‌تواند نقش مهمی در کاهش میزان مصرف انرژی، افزایش سایه‌اندازی، تقویت جریان عبوری و ایجاد سرمایش تبخیری در ساختمان‌های بادآهنگ داشته باشد. این مقاله در پی آن است تا به بررسی نقش تناسبات حیاط مرکزی در میزان سایه‌اندازی، انرژی تابشی دریافتی، میزان بار سرمایشی و پتانسیل تهویه طبیعی بپردازد.
روش‌ها: روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که در آن از نرم‌افزارهای دیزاین بیلدر ۶.۱.۲.۰۰۹، گروه دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) و اکوتکت ۲۰۱۱ به ترتیب برای بررسی تاثیر تغییر عرض حیاط مرکزی بر الگوی جریان باد، الگوی سایه‌اندازی و میزان انرژی تابشی دریافتی و محاسبه بار سرمایشی معماری بادآهنگ استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه ساختمان‌های چهارگانه Uشکل دارای حیاط مرکزی با نسبت حجم به سطح ثابت، مدل مربوط به ساختمان با عرض حیاط ۴متر به‌عنوان بهترین گزینه مطرح است. تغییر عرض حیاط از ۴ تا ۱۰متر، منجر به افزایش ۱۳درصدی بار سرمایشی و کاهش ۱۰درصدی سطوح تحت سایه می‌شود. در حالی که افزایش عرض حیاط از ۴ به ۶متر منجر به کاهش سرعت به میزان ۱۸.۷۵% و تغییر عرض از ۶ تا ۱۰متر همراه با رشد ۶درصدی سرعت جریان است.
نتیجه‌گیری: افزایش عرض حیاط مرکزی پتانسیل سرمایش ایستای ساختمان را تضعیف می‌کند. تعبیه حیاط مرکزی به‌منظور ارتقای کارآیی سرمایشی ساختمان زمانی موثر است که حیاط‌ها از تناسبات طولی کشیده شمالی- جنوبی با تناسبات ۱:۲.۵ برخوردار باشند.
روش‌ها: روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که در آن از نرم‌افزارهای دیزاین بیلدر ۶.۱.۲.۰۰۹، گروه دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) و اکوتکت ۲۰۱۱ به ترتیب برای بررسی تاثیر تغییر عرض حیاط مرکزی بر الگوی جریان باد، الگوی سایه‌اندازی و میزان انرژی تابشی دریافتی و محاسبه بار سرمایشی معماری بادآهنگ استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه ساختمان‌های چهارگانه Uشکل دارای حیاط مرکزی با نسبت حجم به سطح ثابت، مدل مربوط به ساختمان با عرض حیاط ۴متر به‌عنوان بهترین گزینه مطرح است. تغییر عرض حیاط از ۴ تا ۱۰متر، منجر به افزایش ۱۳درصدی بار سرمایشی و کاهش ۱۰درصدی سطوح تحت سایه می‌شود. در حالی که افزایش عرض حیاط از ۴ به ۶متر منجر به کاهش سرعت به میزان ۱۸.۷۵% و تغییر عرض از ۶ تا ۱۰متر همراه با رشد ۶درصدی سرعت جریان است.
نتیجه‌گیری: افزایش عرض حیاط مرکزی پتانسیل سرمایش ایستای ساختمان را تضعیف می‌کند. تعبیه حیاط مرکزی به‌منظور ارتقای کارآیی سرمایشی ساختمان زمانی موثر است که حیاط‌ها از تناسبات طولی کشیده شمالی- جنوبی با تناسبات ۱:۲.۵ برخوردار باشند.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
معماری کارا
دریافت: 1398/11/23 | پذیرش: 1398/12/24 | انتشار: 1399/6/30
دریافت: 1398/11/23 | پذیرش: 1398/12/24 | انتشار: 1399/6/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |