حقیقت بین مهدی، انصاری مجتبی. نمادپردازی در باغهای ایرانی در دوره اسلامی و ارتباط آن با باورهای مذهبی سازندگان. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی. 1393; 4 (1) :47-55
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-820-fa.html
1- استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس تهران
2- دانشیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس تهران
چکیده: (12432 مشاهده)
باغسازی ایرانی همواره ارتباطی نزدیک با باورهای مذهبی و اعتقادات سازندگان داشته و این مهم در نمادهای استفاده شده در باغ قابل بررسی است. از اینرو در این مقاله ابتدا به بررسی نمادها، انواع آن و چگونگی ظهور و نمایش عناصر نمادین در باغسازی ایرانی پرداخته شده است. سپس باتوجه به وجود ارتباط مستقیم میان نمادهای استفاده شده و تقدس باغ، گیاه و باغسازی با باورهای مذهبی سازندگان، این مهم در دو بخش مجزا- قبل و بعد از اسلام- به تفصیل بررسی شده است. هدف اصلی این مقاله معرفی و شناسایی نمادهای استفاده شده در ساختار کالبدی و فضایی باغ ایرانی (بعد از اسلام) و مطالعه چگونگی ارتباط آنها با باورهای مذهبی سازندگان، بخصوص ارتباط با ایده تجسم باغ تمثیلی از بهشت جاویدان، است. در این مقاله از روش تحقیق تاریخی-تفسیری استفاده شده است و روش تجریه و تحلیل اطلاعات به صورت کیفی و به روش استنباطی میباشد. نتیجه گیری این مقاله گویای این مهم میباشد که ساختار کالبدی و فضایی باغ ایرانی در قبل و بعد از اسلام از اصولی مشابه پیروی میکرده است لیکن نمادهای استفاده شده در باغسازی ایرانی پس از اسلام دارای معانی متفاوتی بوده که در راستای تجسم باورهای مذهبی اسلامی، بخصوص بهشت و توصیفات قرآن در اینباره، می باشد.
نوع مقاله:
مقاله ی تحلیلی |
موضوع مقاله:
معماری منظر دریافت: 1393/1/27 | پذیرش: 1393/1/1 | انتشار: 1393/6/25