مطالعه تطبیقی فن آوری های معماری و چشم انداز در خیابان چارباغ در دوره صفویه و خیابان شانزه / الیسس آکسیس

نویسندگان
1 دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس تهران
2 هنر و معماری، دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه تربیت مدرس،
چکیده
در سنت اسلام ، باغ به عنوان بهشت ​​، شاید حتی قوی تر باشد ، زیرا قرآن (متن اصلی مذهبی اسلام) بهشت ​​را باغ توصیف می کند. اسلام به پارسیان سرایت کرد و متقابلاً مسلمانان سبک باغ ایرانی را پذیرفتند. بنابراین باغ برای ایرانیان بسیار ارزشمند است و انواع مختلفی را شامل می شود.

اصفهان به عنوان پایتخت سلسله صفوی به عنوان یک باغ بزرگ با توجه به مدل شهر باغ طراحی کرده است. بنابراین ، از برخی راه حل ها در مورد طراحی آب و هوای خشک اصفهان استفاده شده است. دولت صفویه تحقق ایده آل شهرهایی را که ریشه در اعتقادات و آرا Islamic اسلامی داشت ، دنبال کرد. بررسی های صورت گرفته از منظر تاریخی شهرهای صفوی نشانگر اهمیت شهرها به عنوان محلی برای حضور نمادها و نشانه ها است. Symbols که به عنوان مفاهیم ایدئولوژیک ، قدرت سلطه بر دولت و همچنین هویت بخشیدن به شهر یادآوری می شود.

در طول تاریخ طراحی شهری صفوی ، خیابان های مستقیم و گسترده ای (چارباغ) وجود داشته است که از عوامل اصلی توسعه و بهسازی شهرها در میان عناصر کاربردی و نمادین شهری بوده اند. در پس زمینه تاریخی باغ باغ اصفهان به ساخت خیابان (چارباغ) اشاره شده است که توجه گردشگران اروپایی را به خود جلب کرده است و در این مقاله به بررسی آن می پردازد.

بخش اولیه این مقاله برای توضیح در مورد پیشینه تاریخی اصفهان در عصر صفویه و همچنین خیابان چارباغ به عنوان محور اصلی اختصاص یافته است. سپس این مقاله با تأکید بر برخی اسناد تاریخی و مطالعات تحلیلی ، خیابان چارباغ اصفهان را با نمونه مشابه آن در فرانسه (خیابان شانزه لیزه) مقایسه می کند. نتیجه گیری این مقاله بیانگر شباهت خیابان چارباغ اصفهان و خیابان شانزه لیزه در برخی مشخصات اسکلتی و نحوه تشکیل است. بلوارهای فرانسوی از نظر زمانی بعد از چارباغ اصفهان ساخته شدند و پس از انتشار برنامه های سفر و تصاویر گردشگران از این مکان در اروپا شکل گرفتند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


Honarfar, Lotf Allah,1969, Do Pol-e Tarikhi-e Mashoor-e Isfahan Az Dore Safavieh(Two Isfahan’s Famous Bridge on Safavid Era), Honar va Mardom Journal, Vol81, pp. 14-19.
Mull Jalal al Din Monajem Yazdi, Tarikh-i Abbasi ya Ruznama-yi Mulla Jalal, ed. S. Vahidniya, (Tehran, 1366/1987), p. 161.
Gholipour, Soudabeh, 2014, Regeneration of Chaharbagh Abbasi Avenue in Isfahan in Safavid and Qajar Eras with Emphasis on the Pictorial Expressions of Travelers’ Documents, Bagh-e Nazar Journal, Vol 11, No. 29, pp 33-46.
Monfalcon, J. B., 1866, Histoire Monumentale de la Ville de Lyon, Vol. 3, Paris: Firmin Didot.
Lawrence, Henry W, 1988, Origins of the Tree-Lined Boulevard, Geographical Review, Vol. 78, No. 4 (Oct., 1988), pp. 355-374.
Braun and Hogenberg, , Civitates Orbis Terrarum (Cologne: 1572-1618), Published by c.1590, Cologne, Germany (1590)
Paris in the 1700’s, URL: http://www.history-map.com/picture/002/Paris-1700s-the-in.htm, recived on 12/23/2017.
Casparus Commelin, Beschryvinge van Amsterdam (Amsterdam: Aart Dircksz Oossaan, 1693-1694), Vol. 1, 218-222.
Felibien, Michel, 1725, Histoire de la Ville de Paris , Vol. 2,Paris: Guillaume De Prez.
Boxhoorn, Marcus, 1632, Theatrum Hollandiae Comitatus ET Urbium Nova Descriptio, Leiden, 308-310.
Morris, James, History of urban Form, 1974, Elm-o- Sanat University, Tehran.
Steenbergen, Clemens, 2003, Architecture and Landscape, Amsterdam: Thoth.
Mojtaba Ansari, Arzesh-haye Bagh-e Irani (The values of the Persian garden)(Safavid-Isfahan), PhD Thesis in Architecture, (University of Tehran, Faculty of Fine Arts, 1999), p195.
ean-Baptiste Tavernier, Safarnam-e Tavernier (Collections of travels through Turkey into Persia, and the East Indies), Translated into Persian by Aboo Torab Noori, Sanaee Library and Taeid Bookstore,( Isfahan,1336H/1957) , p. 393.
Haghighatbin, Mehdi, Mojtaba Ansari, 2011, Study about Havard's garden city Principles and its comparison with Safavid's garden city, Naghsh-e Jahan journal, 2 Issue, Tehran, Tarbiat Modares University.
Chardin, Jean, 1983, Chardin’s Travelogue( Isfahan Section), Negah, Tehran .
Engelbert Kempfer, Safar Nameh-e Kempfer(Kempfer Itinerary), Translated by K. Jahandari, (Tehran, Kharami Publishers, 1981), p. 196.
Iskandar Bayk Munshī, Tārīkh-i ‘ālam ārā-yi‘abbāsi. Ed. M. Rezvani. (Tehran: Donyaye Ketab, 1377 SH/1998), p. 871.
Donald N Wilber, Persian Gardens and Garden Pavilions, (Rutland, Tuttle, 1962), p. 54.