جستجو در:
دوره 9، شماره 1 - ( 1398 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 31-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahdiun S, Fadaei nezhad S. Principles of Retooling for the Adaptive Reuse of the Industrial Architectural Heritage. Naqshejahan 2019; 9 (1) :23-31
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-31858-fa.html
URL: http://bsnt.modares.ac.ir/article-2-31858-fa.html
مهدیون سجاد، فدایی‌نژاد سمیه. اﺻﻮل ﺗﺠﻬﯿﺰ در اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬیری و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد ﻣﯿﺮاث ﻣﻌﻤﺎری ﺻﻨﻌﺘﯽ. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی. 1398; 9 (1) :23-31
1- داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎری، ﭘﺮدیس ﻫﻨﺮﻫﺎی زیبا، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران
چکیده: (9033 مشاهده)
ﻣﯿﺮاث ﻣﻌﻤﺎری ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺻﻨﻌﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﻫﻮیت و ارزشﻫﺎی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﺮوج ﺻﻨﻌﺖ از ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﻃﯽ ﺑﻼاﺳﺘﻔﺎده و ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﻧﻄﺒﺎق ﭘﺬیری و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد ﺗﺒﺪیل ﺷﺪهاﻧﺪ. ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ در ﮐﻨﺎر ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺎ ﺳﺎیر اﺷﮑﺎل ﻣﯿﺮاث ﻣﻌﻤﺎری، دارای ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻧﻈﯿﺮ ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎی ﺧﺎص، ﺣﺠﻢ زیاد ﻣﺼﺎﻟﺢ و زﻣﺨﺘﯽ ﻓﻀﺎﺳﺎزی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ یک ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﯿﺮوﻫﺎیی را در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﻪ ﭘﺮوژه ﺗﺠﻬﯿﺰ وارد ﻣﯽآورﻧﺪ و در ﻧﻘﺶ ﻣﺤﺪودیت و ﻓﺮﺻﺖﻫﺎیی ﺟﺪید ﺑﺮای ﻃﺮاﺣﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﻣﺮوزه اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺪاﺧﻼت ﺗﺠﻬﯿﺰ دارای ﻗﺎﻋﺪه و ﻧﻈﺎم ﻗﺎﻋﺪهﻣﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ و از ﺳﻮی دیگر از آن ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ یکی از ﻣﻬﻢﺗﺮین ﺿﺮورتﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺑﺎزﺳﺎزی در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﻬﺮی یاد ﺷﺪه اﺳﺖ. از اینرو، ﺗﺪوین و ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی ﻧﻈﺮیهﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎیستی در ﻗﺎﻟﺐ ﭼﻬﺎرﭼﻮﺑﯽ ﻣﺪون و ﺑﺮ ﭘﺎیه ﺣﻔﻆ ﺣﺲ ﻣﮑﺎن و اﻣﮑﺎن ﺧﻮاﻧﺶ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺑﺼﺮی اﺻﯿﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺻﻮرت ﭘﺬیرد ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ و ﺷﻨﺎﺳﺎیی ﻧﻈﺮیهﻫﺎ و اﺳﻨﺎد ﻣﻌﺘﺒﺮ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ایجاد اﻧﻄﺒﺎق ﺑﯿﻦ ﺷﺮایط ﺟﺪید و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺻﯿﻞ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻮد ﺑﯿﺎﻧﺠﺎﻣﺪ و در واﻗﻊ در ﻋﯿﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﻣﻮﻟﻔﻪ زﻣﺎن و ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺣﺼﻮل ﺷﺮایط ﭘﺎیدار ﮔﺮدد. ﺗﺠﻬﯿﺰ ﮐﺮدن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻣﯿﺮاﺛﯽ دارای ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎیی ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎید ﺑﻪ ﺻﻮرت یکپارﭼﻪ و ﺟﺎﻣﻊ در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻤﺎری، زیرﺳﺎﺧﺘﯽ و ﺳﺎزهای ﭘﯿﺶ از ﺷﺮوع ﻣﺪاﺧﻼت ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﺑﺪون ﺗﺨﺮیب یا ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﺤﯿﻂ و ﻣﻌﻤﺎری ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ. ﻫﻤﻪ این ﻣﻮارد از ﻣﻬﻢﺗﺮین اﻟﺰاﻣﺎت ﭘﯿﺶ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآیند و در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ ایجاد راﺑﻄﻪای ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪﻧﮕﺮ در ﺟﻬﺖ ایجاد ﺷﺮایطی ﺟﺪید ﺑﺮای ﺑﺮوزرﺳﺎﻧﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮدی ﻣﻨﺎﻃﻖ دارای ﻫﻮیت ﻟﯿﮑﻦ ﻓﺮﺳﻮده ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﮐﯿﻔﯽ و ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی از راﻫﺒﺮد اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻪ ﺗﺪوین ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار در ﻓﺮآیند ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺑﻪ روز ﻣﯿﺮاث ﻣﻌﻤﺎری ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ. ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎیی ﮐﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻣﻘﻮﻟﻪ اﻧﻄﺒﺎق ﭘﺬیری ﻣﺠﺪد در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﺗﺎریخی ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.
نوع مقاله: مروری تحلیلی |
موضوع مقاله:
معماری کارا
دریافت: 1397/7/5 | پذیرش: 1397/10/18 | انتشار: 1398/1/31
دریافت: 1397/7/5 | پذیرش: 1397/10/18 | انتشار: 1398/1/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |